நம் எண்ணங்கள் நமது குருதியை பாதிக்குமா? அதன் மூலம் உடல் நலத்தைப் பாதிக்குமா? திருவள்ளுவர் தனது திருக்குறளில் நல்லவர்கள் தண்டனையை அனுபவிப்பதும் தீயவர்கள் சுகபோகமாய் வாழ்வதும் கண்டு ஆச்சரியப்படுகிறார். தர்மம்தான் ஜெயிக்கும் என்ற கோட்பாட்டில் ஆழ்ந்த நம்பிக்கை உடையவர் அவர். ஆனால், எக்காரணத்தால் தீயவர்கள் தண்டிக்கப்படாமல் மிகுந்த மகிழ்ச்சியோடு வாழ்கிறார்கள் என்பது தெரியாமல் வியக்கிறார்.
'அரசன் அன்று கொல்வான்; தெய்வம் நின்று கொல்லும்' என்பது தமிழர்களிடையே வழங்கும் ஒரு முக்கியமான பழமொழி. இதன் தர்க்கமும் அப்படித்தான். தெய்வம் உண்டோ இல்லையோ.... கம்பர் வார்த்தையில் சொல்வதென்றால், 'இன்றே என்னின் இன்றேயாம்; ஆமென் றுரைக்கின் ஆமேயாம்!' காலகாலமாக விவாதிக்கப்பட்டு இன்று வரை இறுதி முடிவு எதுவும் எட்டப்படாமல் இன்னும் தொடர்ந்து கொண்டிருக்கிற இந்த விவாதத்திற்கு நாம் இங்கு வரவில்லை. மாறாக, கெட்ட எண்ணங்கள் எப்படிக் குருதியைப் பாதிக்கின்றன்? கெட்ட எண்ணம் கொண்டவன் எப்படிக் கெட்டழிவான் என்பது குறித்துதான் இங்கே பார்க்க இருக்கிறோம்.
அறிஞர் ஒருவர், நல்ல எண்ணம் உடலின் ரத்த ஓட்டத்தைச் சீராக வைத்திருக்கம். கெட்ட எண்ணம் ரத்தத்தை மாசுபடுத்தி உடலுக்குள் நோயினை உற்பத்தி செய்து கேடெண்ணம் கொண்டவனைச் சாகடித்துவிடும் என்று எழுதுகிறார்.
இந்த விடயத்தைப் பற்றிப் பேசுவதற்குப் போதுமான அறிவு எனக்கு இல்லைதான். ஆனால், அது எப்படிச் செயல்முறையாகிறது என்று எனக்குள்ளாகவே கேள்விகள் பலவற்றை எழுப்பி அதற்கான விடையையும் என்னால் அறிய முடிந்திருக்கிறது என்று நம்புகிறேன்.
இந்த விடயமானது உளவியல் சம்பந்தப்பட்டது. உளவியலில் Reflection-பிரதிபலிப்பு சம்பந்தப்பட்டது. நோய்கள் கிருமிகளால் வருகின்றனு என்னும் கருத்து மருத்துவ ரீதியில் 100% உண்மையானதாகவே கருதப்படுகிறது. ஆனால், உளவியல் ரீதியாக இந்தக் கருத்தில் முழு உண்மை இருக்கவில்லை.
மக்கள் மத்தியில் நோயானது இன்னும் பல வழிகளில் வருகின்றன என்னும் கருத்தை முற்று முழுதாக நம்பி வருகின்றனர். உதாரணமாக, காய்ச்சலைக் குறிப்பிடலாம். காய்ச்சல் எதன் மூலமாக வருகின்றது என்பது உங்களுக்கு நன்றாகவே தெரியும். ஆனால், பயந்துவிட்டதால் காய்ச்சல் வந்துவிட்டதாகச் சொல்லிக் கேள்விப்பட்டிருக்கிறீர்களா? பில்லி சூன்யத்தின் மூலமாகப் பித்து பிடித்தல் முதலான உடல்நலக் குறைபாடுகள் ஏற்படுவதாக மக்கள் நம்புவது உங்களுக்கு நன்றாகவே தெரியும். இவைகள் எல்லாம் எப்படிச் சாத்தியமாகும்?
இதுகூட முற்று முழுக்க உளவியல் ரீதியாகவே நிகழ்ந்தேறுகின்றன. ஒருவர் ஒரு சிறிய பொய் ஒன்றைச் சொல்கிறார் என்று வைத்துக்கொள்வோம். அது பொய் என்று மற்றவர்கள் உணராதவாறு, உண்மைதான் என்று நம்பும்படியாகச் சொல்வார்கள்; அவர்களும் 100% உண்மைதான் என்று நம்பலாம். ஆனால், அது பொய் என்ற விடயம் சொல்பவருக்குத் தெரியாமல் போய்விடுமா என்ன? எவ்வளவு பெரிய கல் நெஞ்சம் கொண்டவராக இருந்தாலும் அவருக்கும் மனது என்பது உண்டுதானே? மனசாட்சி என்பது கண்ணிமை அளவாவது இருக்கும்தானே? அதுவே போதும் அவரைத் தண்டிப்பதற்கு.
ஆக, எண்ணங்கள் அவர் சிந்தனையைத் தூண்டுகின்றன. நல்லெண்ணமாக இருந்தால் மகிழ்ச்சியையும் கெட்ட எண்ணமாக இருந்தால் அவர் நலத்திற்கு எதிரான நிலையையும் ஏற்படுத்துகிறது. உள்ளிருக்கும் எண்ணங்கள் அவரது செயலை நிர்ணயிக்கின்றன. அவரது செயல் பிறரது மனதையோ அல்லது பிறவற்றையோ பாதிப்படையச் செய்கிறது. அந்தப் பாதிப்பின் மூலமாக எதிராளியின் செயற்பாடுகள் இவரை வந்தடைகிறது. நற்செயலாக இருந்தால் நற்பலனையும் தீய எண்ணமாக இருந்தால் எதிர்நிலைப் பலனையும் அடைய நேர்கிறது. இப்பொழுது சொல்லுங்கள்..... இது Reflection Theory மூலும் இயங்கக்கூடிய நியாயத் தீர்ப்புதானே?
எனவே, கெட்ட எண்ணம் கொண்டவர்கள் யாராலும் தண்டிக்கப்படாமலேயே தானே கெட்டழிவர். தூய எண்ணம் கொண்டவர்கள் மாசடையாத குருதியோடும் பாதிப்படையாத உடல் நலத்தோடும் வளமாகவே பல காலம் வாழ்வர். இந்த நியாயத் தீர்ப்பில் சிறிது கால இடைவெளியில் வேண்டுமானால் மேற்படி தர்க்கப்படி செயல்படாமல் போகலாம். ஆனால், இறுதியில் 'தர்மத்தின் வாழ்வுதனைச் சூது கவ்வும்; தர்மம் மறுபடி வெல்லும்' என்ற மகாகவி பாரதியாரின் கூற்றுப்படியே முடியும்.
